प्रेम ही प्रत्येक व्यक्तीच्या जीवनातील भावना आहे काही जण व्यक्त करतात तर काही जण नाही करत.पण प्रत्येकाला आपल्या जीवनात कधीतरी एकदा प्रेम होते.परंतु प्रेम करणाऱ्या या जोडप्यांना एकत्र येण्यासाठी किंवा लग्न करण्यासाठी कुटूंबातील सदस्यांना आणि इतर साऱ्या गोष्टींना सामोरे जावे लागते.
परंतु कुटुंबियांनी परवानगी दिली नाही तर हे प्रेमीयुगल पळून जाण्याचा निर्णय घेतात.समाजामध्ये अशी कित्येक उदाहरणे आपल्याला ऐकायला मिळतात आणि आपण चित्रपटामध्ये देखील बघतो.परंतु पळुन जाऊन देखील त्यांच्या समस्या कमी होत नाही.
प्रत्येक घरामध्ये आपल्या मुलाने कोणाशी लग्न करावे हा निर्णय पालकच घेतात.काही प्रेम करणाऱ्या मूला-मुलींच्या लग्नाला पालक मान्य देखील करतात त्यामुळे पळून जाण्याचा निर्णय पत्करला जातो.
घर सोडून नवीन ठिकाणी वास्तव्य करणे हे काही सोपे नाही.कित्येक अडचणींचा सामना करावा लागतो.पळून गेल्यावर सर्वात महत्वाची गोष्ट म्हणजे निवारा.परंतु तुम्हाला माहीत आहे अशी काही ठिकाणे आहेत जिथे पळून गेलेल्या प्रेमीयुगलांना आश्रय दिला जातो.
भारतातील खुप साऱ्या लोकांची परमेश्वरावर आस्था आणि विश्वास आहे.तसेच ईश्वराला खुप मानतात.हिंदू धर्मात मंदिरामध्ये जाणे आणि पूजा करणे अत्यंत महत्त्व दिले जाते.काही मंदिर असेही आहेत जे फक्त इच्छापूर्तीच पूर्ण करत नाही तर अनोख्या विशेषतेमुळे देखील ओळखले जातात.
आज आपण भारतातील अशाच एका प्राचीन आणि चमत्कारिक मंदिरांची माहिती जाणुन घेणार आहोत…
जगभरातील प्रेमी,ज्यांनी आपल्या प्रेमकथेला पूर्ण करण्यासाठी आपले घर सोडले आहे,त्यांना शिवाच्या या विशेष मंदिरात आश्रय दिला जातो.जरी घरातून पळून जाणारे अस्या प्रेमींना समाजात मदत मिळत नाही,परंतु असे मानले जाते की महादेव स्वतः या मंदिरात प्रेमींना आश्रय आणि संरक्षण देतात.हिमाचल प्रदेशच्या कुल्लू जिल्ह्यात बांधलेले हे प्राचीन शिव मंदिर देशभरात “शांगचुल महादेव” मंदिर म्हणून ओळखले जाते,जिथे दरवर्षी हजारो लोक भेट देतात.
हिमाचल प्रदेशच्या कुल्लू जिल्ह्यात बांधलेले शांगचुल महादेव मंदिराचे क्षेत्र १०० गुंठ्याच्या जमिनीवर पसरलेले आहे असे मानले जाते की महादेव स्वतः घरातून पळून या मंदिरात आलेल्या प्रेमी युगलांचे रक्षण करतात.असे मानले जाते की जोपर्यंत अशी प्रेमळ जोडपी मंदिराच्या हद्दीत आहेत,त्यांचे नातेवाईक त्यांना काहीही करत नाहीत.या सर्वांसह,कुटुंब दोघांच्या लग्नासाठी सहमत होईपर्यंत,फक्त मंदिराचे पुजारी त्यांची काळजी घेतात.
उत्तर भारताच्या सर्व भागातून हजारो लोक दरवर्षी या मंदिराला भेट देतात. पांडवांनी वनवासात येथे काही काळ घालवला होता अशी मंदिराबद्दल एक धारणा आहे.स्थानिक कथांमध्ये असे म्हटले आहे की,वनवासात राहिलेल्या पांडवांचा पाठलाग करून कौरवही तेथे पोहोचले.या काळात शांगचूल महादेवाने कौरवांना थांबवले होते आणि असे आशीर्वाद दिले होते की या मंदिराच्या आश्रयाखाली आलेल्या कोणालाही समाज काहीही करू शकणार नाही.
लोककथांनुसार,कौरव शिवाच्या अशा शिकवणी ऐकून तिथून परत आले आणि तेव्हापासून असे मानले जाते की महादेव समाजाने नाकारलेल्या लोकांना त्यांचे निर्वासित बनवून रक्षण करते.या मंदिरात, जेव्हा जेव्हा एखादे प्रेमळ जोडपे घरातून पळून जाते आणि आश्रय घेण्यासाठी येते,तेव्हा त्यांना येथे स्थान दिले जाते.तथापि या मंदिरात प्रवेश करण्यासाठी खूप कडक नियम केले गेले आहेत.
ज्या गावात हे मंदिर आहे त्या गावात पोलिसांना प्रवेश दिला जात नाही.याशिवाय, दारू, शस्त्रे आणि मादक पदार्थांचे सेवन येथे प्रतिबंधित आहे.लोकांची अशी आस्था आहे की स्वतः महादेव येथे येणाऱ्या प्रेमीयुगलांवर कोणत्याही प्रकारचे संकट येऊ देत नाहीत.
